Queirello(-toujour-verdo)
Carex sempervirens
Cyperaceae
Àutri noum : Moutouso, Sagneto.
Noms en français : Laîche toujours verte, Laîche sempervirente.
Descripcioun :Queirello de mountagno mounte i'èi coumuno. I' agrado li relarg pulèu secous ounte ié fai de mato. Caup uno à dos (raramen fin qu'à 5) espigueto masclo e dos à cinq espigueto femello brunello pourtado, pèr li d'en bas, pèr de pecou. Lis utriculo fan de 4 à 6(7) mm emé un bè de 1,2 à 2(3) mm denta (fotò) Se recounèis peréu à si fueio un pau larjo, de 1,5 à 4(6) mm e plano. La subsp. que trachis au nostre, ié dison sempervirens.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 50(60) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Carex
Famiho : Cyperaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 20 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca(Si)
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Esboudèu
- Mountagno mejano
- Auto montagno
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Carex sempervirens Vill., 1787
Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )